بخش عمده‌ای از هزینه ساخت نیروگاه‌های حرارتی مربوط به قطعات داغ این نیروگاهها می‌باشد. اين قطعات داغ كه در نيروگاه‌های بخاری بطور عمده شامل لوله‌های بويلر و قطعات داغ توربين بخار (بطور عمده پره‌ها و روتور) و در نيروگاه‌های گازی بطور عمده شامل پره‌های ثابت و متحرک، ديسك و روتور، محفظه‌های احتراق و انتقال گازهای داغ و قطعات مربوطه می‌باشند، حين سرويس در توربين دچار كاهش عمر شده و به مرور زمان دچار آسيب می‌شوند. بنابراين نياز به تعميرات دوره‌ای داشته و پس از طی شدن عمر، نياز به جايگزينی دارند. نكته حائز اهميت در خصوص قيمت بسيار بالای آنها و وارداتی بودن بخش عمده‌ای از این قطعات استراتژیک است كه اين امر به دليل استفاده از مواد و تكنولوژی‌های نسبتا گران قيمت در حين ساخت آنها است.